SF Can I Help You? #แดจิน PART 2 CUT
Can I Help You? PART2
“อือ..อืม...”
เสียงครางต่ำหลุดออกมาจากอูจินทันทีที่แดเนี่ยลส่งลิ้นเข้าไปข้างในโพลงปาก
ลิ้นของคนพี่หยอกล้อกับลิ้นของอูจินไปมาจนน้ำสีใสไหลเลอะออกมานอกปาก
แดเนี่ยลผละออกมาตรงกับจังหวะที่อูจินต้องการอากาศหายใจ
คนพี่จูบซับน้ำที่เลอะอยู่รอบปากของอูจิน ไม่พอก็เริ่มไล่ลงไปเรื่อยๆ
จนถึงซอกคอขาวหอมของคนน้อง
“อือ..พี่แดน!”
อูจินร้องออกมาเมื่อคนพี่ขบกัดที่ซอกคอของตน
ความรู้สึกเจ็บแต่กลับรู้สึกดีเลยทำให้อูจินเคลิ้มกับมันอย่างง่ายดาย
ร้องเหวอออกมาอีกทีเมื่อถูกคนพี่อุ้มขึ้นแล้วเดินมาวางที่เตียง
ยังไม่ได้หายตกใจก็ถูกจู่โจมอีกครั้งโดยที่แดเนี่ยลประกบปากลงมาอีกครั้ง
จูบหนักที่ทำให้อูจินแทบไม่ได้หายใจ
“อืม...อื้อ..อือ”
“อือ...”
คนพี่ผละออกมาตั้งใจถอดกระดุมเสื้อนักเรียนของคนน้อง
อูจินซุกหน้าเข้าหมอนทันทีที่แดเนี่ยลเริ่มถอดกางเกงของเขาด้วย แม้จะกลัวอยู่นิดหน่อยแต่ตอนนี้อูจินไม่สามารถปฏิเสธได้เลย
แปลกมากที่เขาชอบกับความรู้สึกแบบนี้
“อา..อือ”
ร้องครางและตื่นจากห้วงความคิดทันทีที่แดเนี่ยลเอื้อมมือจับส่วนอ่อนไหวนั้น
ชักขึ้นชักลงอย่างชำนาญ ความรู้สึกเสียวทำให้อูจินส่งมือไปขย้ำกลุ่มผมสีชมพูของอีกคนเล่นเป็นที่ระบาย
“อา พี่แดน!! ซี๊ดส์!”
จะร้องห้ามเมื่อเห็นคนพี่เอาปากครอบแทนที่จะใช้มือ
แต่ก็ทำไมได้เมื่อมันรู้สึกดีกว่าใช้มือหลายเท่าเย
ร้องครางอื้ออึงไม่นานของเหลวขาวขุ่นก็พุ่งเข้าปากแดเนี่ยล
อูจินกำลังจะลุกขุ้นมาหาถังขยะให้อีกคนคาย แต่ก็ต้องเบิกตามองอย่างอึ้งๆเมื่อแดเนี่ยลกลืนมันลงไปในปาก
กำลังจะเอ่ยปากท้วงอีกทีก็โดนปิกปากด้วยปากอุ่นๆของอีกคน
ลืมตาขึ้นอีกทีแดเนี่ยลก็ไม่มีเสื้อผ้าอยู่บนตัวแล้ว
อูจินหลับตาปี่ทันทีที่เห็นส่วนนั้นของอีกคน
ใหญ่กว่าของเขาหลายเท่า...
“อ๊ะ...เจ็บ!! พี่แดน..น...อูจินเจ็บ!!”
แดเนี่ยลแทบจะเอาออกเมื่อเห็นหน้าตาที่สื่อถึงความเจ็บของคนน้อง
แต่ถ้าเอาออกเร็วๆตอนนี้มันยิ่งจะเจ็บ เลยทำให้แดเนี่ยลได้แค่ค้างอยู่อย่างนั้น แน่สิ เพราะก่อนหน้านี้เขาไม่ได้เบิกทางอะไรเลย
เพราะอูจินทั้งนั้น
ขอโทษนะ พี่รีบ
“เอาออกไหม..”
“ไม่ๆ ไม่ต้องครับ แค่เบาๆก็พอ”
แดเนี่ยลพยักหน้าเข้าใจก่อนจะเริ่มขยับอย่างช้าๆ
พลางส่งมือไปลูบหัวของอีกคนเป็นการปลอบโยน
อูจินส่ายหน้าไปมาด้วยความรู้สึกเจ็บและเสียว
แต่ถ้าหยุดอูจินจะทรมานไปกว่านี้หลายเท่า
เพราะเขาต้องการมัน
“อืม..”
เสียงครางต่ำของแดเนี่ยลทำให้อูจินหน้าขึ้นสีอย่างห้ามไม่ได้
ร้องเสียงหลงออกมาอีกทีเมื่อแดเนี่ยลขยับไวขึ้น
“อ๊ะ..อ๊ะ..ฮื้อ..”
“อือ...อูจินพลิกตัวให้พี่หน่อยได้ไหม”
อูจินพยักหน้า แดเนี่ยลถอนออกมาก่อนจะจับคนน้องพลิกและจับท่ใหม่ตามที่เจ้าตัวถนัด และค่อยๆเสียบเข้าไปใหม่
“อา...อ๊ะ..”
เสียงครางของแดเนี่ยลและอูจินดังลั่นห้อง
คนตัวเล็กตัวขยับไปมาตามความเคลื่อนไหวของแดเนี่ยล
เหงื่อเริ่มผุดขึ้นที่ใบหน้าและร่างกายทั้งสอง
“อือ อือ..อู..จิน”
“พี่แดน...อ๊ะ!”
“อา...”
น้ำสีขาวขุ่นปริมาณมากของแดเนี่ยลพุ่งเข้าสู่ช่องทางของอีกคน
อูจินตัวอ่อนยวบลงไปกับที่นอน แดเนี่ยลถอนแก่นกายของตนออกจากช่องทางของอีกคนพร้อมทิ้งตัวลงนอนข้างๆอูจิน
“พี่หลงเราจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว”
“ทั้งหมดนี้ผมจะให้พี่แค่คนเดียว”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น